Abstract: Onychocola canadensis: a rare cause of onychomycosis Onychocola canadensis is an uncommon non-dermatophyte mould that can cause onychomycosis. Only 39 cases have been described until now (Medline search). We report the first case of O. canadensis onychomycosis of the big toenail in our hospital (Gent, Belgium). The mould was isolated from the toenail of a 64-year-old male patient with diabetes. Direct microscopy revealed the typical irregular fungal filaments. Culture on Sabouraud and a repeat culture demonstrated the characteristic dome shaped colonies with abundant aerial hyphae; the surface texture was velvety and white-yellowish with a deep brown-gray reverse. After a treatment with itraconazole and terbinafine, a complete clinical recovery of the nail with a negative mycology ensured. O. canadensis affects primarily the big toenail. Most patients are elderly people living in temperate climate zones.

Abstract: A primary parvovirus B19 infection in an immunocompetent middle-aged woman An immunocompetent middle-aged woman developed a clinically significant arthropathy with an erythematous rash involving the face, abdomen en limbs, caused by a primary parvovirus B19 infection. Such an infection is uncommon in the adult population because approximately 60% becomes seropositive throughout lifetime. By reporting the clinical symptoms and laboratory results of this patient, we comment the most important points of interest that lead to the diagnosis of a parvovirus B19 infection in children and adults. Erythema infectiosum, or fifth disease, is the most common clinical presentation of an infection in children. The peak incidence occurs mainly during the late winter and early spring. A clinical important arthropathy is a specific manifestation of primary parvovirus B19 infection in adults, involving the joints of hands, feet and knees. A parvovirus B19 infection is in the first place a clinical diagnosis. However, certain laboratory tests may be helpful by giving additional information for the correct diagnosis. Thrombocytopenia, transient elevations of liver enzymes and a reactive plasmocytosis are due to a viral infection. More specific haematologic changes are a fall in reticulocytes (in the peripheral blood), followed by a slight but significant decrease in the hemoglobin level. Accurate differential diagnosis includes other childhood exanthems. For this reason serological detection of parvovirus B19-specific antibodies is very useful to confirm the clinical picture.

Abstract: - Prevalentiecijfers voor monoklonale gammopathieën bedragen 2% bij 70-79-jarigen, en tot 6% bij mensen ouder dan 80 jaar. - Een monoklonale gammopathie is gekenmerkt door de aanwezigheid van een extra band in het gammagebied bij eiwitelektroforese, als gevolg van een monoklonaal eiwit (M-proteïne of paraproteïne). - Indicaties voor eiwitelektroforese zijn o onverklaarde ernstige moeheid, rugpijn, spontane fracturen, recidiverende infecties, hyperviscositeitsklachten o een verhoogde bezinkingssnelheid zonder ontstekingsverschijnselen of aanwijzingen voor infecties, onbegrepen normocytaire normochrome anemie, hypercalciëmie, hoge totaal eiwitwaarde, hypogammaglobulinemie, onverklaarde proteïnurie. - MGUS en multipel myeloom zijn de meest frequente oorzaken van een monoklonale gammopathie. - Bij de vaststelling een M-proteïne in de serum eiwitelektroforese kan door immunofixatie het type paraproteïne - IgM, IgG, IgA en kappa- of lambda-lichte ketens � worden geïdentificeerd en kan een kwantitatieve bepaling van IgG, IgA en IgM in serum gebeuren. - Door immunofixatie op urine worden vrije kappa- en vrije lambda-lichte ketens, het Bence-Jones-eiwit, opgespoord. - Bij de vaststelling van monoklonaal eiwit in serum of urine omvat het bijkomende laboratoriumonderzoek een perifeer bloedbeeld, serumcreatinine, calcium, albumine en LDH.

Abstract: - Het CEA is een normaal (oncofoetaal) antigeen van de gastro-intestinale tractus, en dit op alle leeftijden. De cut-off is 5 ng/ml. - Factoren geassocieerd met een verhoogde CEA-waarde zijn: mannelijk geslacht, overgewicht, hogere leeftijd, alcoholconsumptie, een ongezonde werkomgeving en het roken van sigaretten. - Goedaardige aandoeningen geassocieerd met een verhoogde CEA-waarde zijn: longinfecties of emfyseem, leverziekten, maagdarmziekten en benigne aandoeningen van de mammae. - Door de beperkte gevoeligheid en specificiteit heeft CEA geen plaats bij de screening op en diagnose van colorectaal carcinoom. - De preoperatieve CEA-spiegel en de CEA-spiegel bij de start van de palliatieve therapie zijn onafhankelijke prognostische indicatoren van de overlevingsduur van de patiënt. - Bij patiënten met een colorectaal carcinoom Dukes B of C, die in aanmerking zouden komen voor de resectie van een solitaire levermetastase, is het nuttig CEA postoperatief om de 2-3 maanden te controleren gedurende minstens 3 jaar na de diagnose. - De combinatie van twee- tot driemaandelijkse CEA-metingen met klinisch onderzoek en beeldvormende technieken kan helpen om het effect van de palliatieve behandeling op te volgen.

Abstract: - De vatbaarheid voor een Legionella pneumonie is verhoogd bij roken, COPD en aandoeningen waarbij de immuniteit verminderd is (orgaantransplantatie, behandeling met corticosteroïden, maligne lymfoom, alcoholisme,�). - Warmwatercircuits met een temperatuur rond 40°C bevorderen de groei van Legionella. (whirlpools therapiebaden (>35°C) airconditioning, bevochtigers en fonteinen die aërosols van warm water verspreiden, hotels,�) - Een Legionellabesmetting manifesteert zich klinisch onder de vorm van Pontiackoorts of als een atypische pneumonie, de zogenaamde veteranenziekte. - De laboratoriumdiagnose kan gebeuren door de detectie van specifiek Legionella-antigeen in urine, kweek van Legionella uit respiratoir secreet, longweefsel of bloed of een viervoudige of grotere titerstijging van specifieke L. pneumophila antilichamen. - De neo-macroliden en de chinolonen zijn effectief bij een Legionella pneumonie.

Abstract: Twelve patients and eleven staff members of a geriatric unit of a general hospital contracted Norwalk-like virus- gastro-enteritis. The diagnosis was confirmed at the caliciviruses reference laboratory in Liège (Belgium) on the basis of a technique using reverse transcriptase. This article focuses on the mode of transmission, the clinical features and diagnosis of Norwalk-like virus gastro-enteritis as well as on the measures that can be taken to prevent further spread of infection.

Abstract: A boy with the virus-associated hemophagocytic syndrome A 7-year-old boy was admitted to the pediatric department with hectic fever, hepatosplenomegaly and lymphadenopathy. Laboratory examination revealed anemia, thrombocytopenia, abnormal liver parameters, hypofibrinogenemia and a markedly elevated serum ferritin. The clinical picture and the laboratory findings were consistent with the virus-associated hemophagocytic syndrome (VAHS). VAHS is a rare and often fatal disease occuring in association with a viral infection. It is assumed that a viral infection provokes a hypersecretion of cytokines by activated Th1-cells. This cytokine storm causes a proliferation of macrophages phagocytizing the other hematopoietic cells. The diagnosis of VAHS depends on the clinical picture and the blood and bone marrow examination. The bone marrow showes histiocytic proliferation and hemophagocytosis. Different therapies for VAHS have been tried with varying succes. In addition to supporting measures and corticoids, encouraging results have been reported with etoposide, cyclosporin A and an intravenous administration of high-dose immunoglobulins.

Abstract: - 4,1% van de rusthuisbewoners in Vlaanderen zijn, volgens een studie van het Wetenschappelijk instituut voor Volksgezondheid (WIV), drager van MRSA. - Bij opname in een ziekenhuis kunnen deze rusthuisbewoners MRSA overdragen aan andere patiënten. - De huisarts kan bijdragen tot de preventie van MRSA-infecties door opsporing en decontaminatie van MRSA-dragers in het rusthuis waarbij een ziekenhuisopname voorzien is. - De snelste en meest kosteneffectieve methode om MRSA dragerschap aan te tonen is een nasale bemonstering met een wisser in beide neusgaten (anterieur) en kweek. Hierdoor worden 85% van de dragers opgespoord. Een bijkomend keelstrijkje verhoogt de detectiekans tot 98%. - Decontaminatie van MRSA-dragers gebeurt door aanbrengen van mupirocine neuszalf (Bactroban®) drie maal daags gedurende 5 dagen en door zich één maal per dag te wassen of te douchen met hexidinezeep (Hibiscrub®) of polyvidone-iodiumzeep (Iso-Betadine®) gedurende 5 dagen.

Abstract: We report on one patient with Wegener's granulomatosis (WG) and two patients with microscopic polyangiitis (MPA). The patient with WG had signs of a respiratory infection and showed a c-ANCA pattern with proteinase 3 (PR3) specificity. The patients with MPA presented with pulmonary haemorrhage and signs of renal damage and showed a p-ANCA pattern with myeloperoxidase (MPO) specificity. In the three patients histopathological findings confirmed the diagnosis. We discuss the clinical indications of ANCA testing and the current terminology for reporting ANCA results (c-ANCA, p-ANCA, c-ANCA (atypical) and atypical ANCA). The target antigens and diseases associated with these different patterns are considered. Finally we focus on the value of ANCA and more specific PR3-ANCA and MPO-ANCA in the diagnosis of WG and MPA. The new application domain of ANCA in Crohn's disease and ulcerative colitis is also discussed. PMID: 12945480 [PubMed - indexed for MEDLINE]

Abstract: By means of three cases we discuss the possible association of S. bovis bacteraemia with endocarditis and/or colonic tumours. In 25-50% of cases S. bovis bacteraemia is associated with endocarditis. S. bovis endocarditis has a higher mortality, necessitates more frequently a surgical treatment and occurs more in older patients than endocarditis with other microorganisms. The absence of predisposing cardiac disease is more frequent with S. bovis endocarditis than with other bacteria. S. bovis bacteraemia and/or endocarditis is frequently associated with a malignant colonic tumour or with benign colonic polyps as well as with liver disease. In patients with S. bovis bacteraemia and patients with S. bovis endocarditis colonoscopy and screening for liver disease are thus indicated. In conclusion and in view of the potential association of both cardiac and non-cardiac manifestations, the finding of a S. bovis septicemia warrants a multidisciplinary medical approach including cardiologists, cardiovascular surgeons, gastroenterologists and microbiologists. Title

Abstract: - Cardiaal troponine T (cTnT) en cardiaal troponine I (cTnI) zijn gevoelige en specifieke markers van myocardschade. - Een verhoogd troponine bij patiënten met een klinisch beeld van een acuut coronair syndroom die niet voldoen aan de criteria van een klassiek myocardinfarct wijst op een micro-infarct. - Troponine-positieve patiënten hebben een hoger risico op overlijden of op een niet fataal myocardinfarct dan troponine-negatieve patiënten. - Troponine-positieve patiënten zijn gebaat met een vroege invasieve therapie (revascularisatie) of met een thrombolytische behandeling. - Een troponine-stijging is ook bij patiënten met een chronische nierinsufficiëntie een onafhankelijke voorspeller van overlijden of myocardinfarct.

Abstract: A fourteen-year-old boy with facial paresis caused by Lyme disease A fourteen-year-old boy developed a facial paresis and a lymphocytic meningitis caused by Lyme disease. We report upon the diagnostic and therapeutic approach of Lyme disease with attention for neuroborreliosis. In Belgium, half of the untreated patients with Lyme disease develop neurological signs. Lyme disease is primarily a clinical diagnosis. Laboratory tests are useful to confirm the clinical picture. Because of insufficient specificity serologic tests show false-positive results in patients with chronic inflammatory and malignant disease, endocarditis, Epstein-Barr virus infections, multiple sclerosis and in 5% of the normal population. Therefore all positive and uncertain results should be confirmed with a Western Blot technique. Upon suspicion of neuroborreliosis an examination of the cerebrospinal fluid (CSF) is mandatory. In Lyme disease the CSF shows a pleocytosis with predominantly lymphocytes and monocytes and an increased protein level. B. burgdorferi can also be detected in the CSF with a Polymerase Chain Reaction (PCR). A facial paralysis without associated meningitis can be treated with oral antibiotics (amoxicillin or doxycycline). In case of meningitis an intravenous treatment with third generation cephalosporins is indicated (ceftriaxone or cefotaxime).

Abstract: Door de vergrijzing van de bevolking en de stijgende levensverwachting neemt het osteoporoseprobleem in de Westerse wereld epidemische vormen aan. De hieruit volgende osteoporotische fracturen leiden tot een groot verlies aan levenskwaliteit. Verschillende studies tonen aan dat er nood is aan een actievere opsporing en behandeling van patiënten met osteoporose. Aan de hand van recente literatuurgegevens behandelen we in dit artikel de risicofactoren en diagnose van osteoporose. De botdichtheidsmeting, het laboratoriumonderzoek ter uitsluiting van secundaire oorzaken van osteoporose en de biochemische merkers van botombouw hierbij komen aan bod. We gaan ook in op de indicaties voor behandeling.

Abstract: Hyperferritinemie kan een gevolg zijn van overmatig alcoholverbruik, leverziekte, maligniteit, infectie en ontsteking, hyperthyreoidie, etc� Wanneer naast de hyperferritinemie ook de ijzerverzadiging verhoogd is ( > 52% voor de vrouw en meer dan 62% voor de man) moet een erfelijke hemochromatose worden overwogen. In dat geval kan de mutatie die verantwoordelijk is voor de hemochromatose worden opgespoord om de diagnose te bevestigen.

Abstract:

Abstract: We report here on a small epidemic of enterovirus meningitis involving 25 children with a mean age of 5.6 years (range 2�10 year) and 2 adults. The patients were admitted to our hospital between october 1999 and january 2001. Clinical signs were fever, headache, vomiting and pain in the neck. There was no associated exanthema or gastroenteritis. The cerebrospinal fluid (CSF) showed wide variation in the number of leukocytes with an average of 305+59/ml (mean + SE; n=27; p<0.0001). Differential cell count showed 61+6 % neutrophils and 20+3 % monocytes. Striking was the presence of monocytes in the CSF in contrast to the lymfocytic pleocytosis frequently found in other cases of viral meningitis. The often severe symptoms together with the absence of a lymfocytic pleiocytosis made the syndrome suspect for bacterial meningitis. This explains the initial treatment with antibiotics in a number of patients. The diagnosis of enterovirus meningitis was made with a generic enterovirus polymerase chain reaction (PCR) assay on the CSF in 22 of the 27 cases. Nucleotide sequencing of the 5' untranslated region and the VP1 capsid region on 7 of the 22 PCR-positive samples identified 6 viruses as coxsackievirus B5 and one sample as echovirus type 30. All of the patients were discharged from the hospital within 7 days. This study demonstrates that a monocytic pleocytosis in patients with meningitis should raise suspicion of an enterovirus infection of the CSF and that the diagnosis can be made with a PCR assay.

Abstract:

Abstract:

Abstract:

Abstract: � Anti-CCP kan in een vroeg stadium van RA aantoonbaar zijn, wanneer klinische tekens nog niet duidelijk zijn. � De zeer hoge specificiteit maakt dat het voorkomen van anti-CCP vrijwel specifiek is voor RA. � Een negatief resultaat voor anti-CCP sluit de diagnose van RA niet uit. � 35 tot 40% van de reumafactor-negatieve RA patiënten zijn positief voor anti-CCP. � Aangezien de reumafactor vaak fout positief is, is de beste serologische diagnostiek voor RA de combinatie van het opsporen van de RF en een anti-CCP bepaling. Positiviteit van beide testen is zeer specifiek voor RA. � Volgend schema kan behulpzaam zijn bij de interpretatie van de resultaten: RF positief en anti-CCP positief � RA RF positief en anti-CCP negatief � RA? Andere auto-immuunaandoening? RF negatief en anti-CCP positief � RA RF negatief en anti-CCP negatief � geen RA � Anti-CCP positieve patiënten ontwikkelen meer radiologische gewrichtsschade. In 1 woord � Follow-up van behandeling door middel van opvolging van anti-CCP titers is niet nuttig.

Abstract: � Een normale BNP-waarde (< 100 pg/ml) sluit praktisch elke cardiale oorzaak van dyspnoe uit. � Een verhoogde BNP-waarde is niet pathognomonisch voor hartfalen en vraagt verder onderzoek. Bij pulmonale pathologie kunnen de BNP-titers verhoogd zijn, hoewel ze minder hoog zijn als bij acuut hartfalen. � BNP is een prognostische merker van de morbiditeit en mortaliteit bij hartfalen. � Het bijsturen van de behandeling van hartfalen op geleide van seriële BNP-metingen resulteert in een significante vermindering van mortaliteit en morbiditeit. � BNP-metingen in de acute en subacute fase van een AMI correleren sterk met de overleving op korte en lange termijn. � De serum BNP-bepaling neemt ongeveer 20 minuten in beslag. Momenteel is geen terugbetaling voorzien door het RIZIV. Aan de patiënt wordt 36 � aangerekend.

Abstract: - Diagnose � twee nuchtere glycemiewaarden � 126 mg/dl op verschillende dagen bevestigen de diagnose van diabetes mellitus. � Een nuchtere glycemiewaarde � 110 mg/dl en � 126 mg/dl wordt aangeduid met de term gestoorde nuchtere glycemie . � Een 2-uurs glycemie na een Orale Glucose Tolerantie Test met 75 g glucose � 140 mg/dl en � 200 mg/dl wijst op gestoorde glucose tolerantie (GGT). Wanneer de glycemie 2 uur na de inname van 75 gr glucose � 200 mg/dl bedraagt dan is de test positief voor diabetes. � Een glycemiewaarde � 200 mg/dl bij een niet-nuchtere patiënt met polyurie, polydipsie en/of onverklaard gewichtsverlies wijst op diabetes. - Screening naar diabetes is nuttig bij patiënten ouder dan 45 met een belaste anamnese. Screening in de zwangerschap gebeurt enkel bij patiënten met een verhoogd risico van diabetes, door middel van een OGTT. - Streefwaarden: de streefwaarde voor HbA1c is < 7%. De streefwaarden voor de glycemie bedragen preprandiaal 80 -120 mg/dl en postprandiaal 100-140 mg/dl. De streefwaarde voor LDL-cholesterol bedraagt 100 mg/dl. - Nierfunctie: twee vaststellingen van microalbuminurie met 3-6 maanden tussentijd wijzen op beginnende diabetische nefropathie (albumine-excretie van 30-299 mg/24u). Een proteïnurie > 300 mg/24 uur wijst op nefropathie.

Abstract:

Abstract:

Abstract:

Abstract:

Abstract:

Abstract: